Visites:

dimarts, 15 de desembre del 2020

 

 

 

MI TRISTEZA

Era un día normal. Acababa de sonar el teléfono, y mientras estaba haciendo los deberes, recibimos una noticia triste por parte de mi tía.

Todo fue muy rápido, mi abuela había fallecido. Estaba abatido, no sabía que hacer. Mi tristeza se transformó en llantos durante un rato largo. Durante unos días estaba desanimado, pero al sentirme arropado por mis amigos y profesores mi sentimiento de tristeza cambió.

Dos semanas después, cuando parecía haber pasado todo, falleció mi abuelo. Volví a sentirme abatido, aunque el dolor no fue tan duro. Mis abuelos estaban juntos. Mi tristeza aún está conmigo pero con el tiempo, la familia y la amistad, lo superaré.

Aran Bonvehí

(Sexto)

 

7 comentaris:

  1. Hola Aran,
    Tu texto es difícil de entender sobre todo si no lo has vivido porque es como una sensación de soledad.
    Mauri Mias de 6é.

    ResponElimina
  2. Hola Aran!
    Siento tu perdida, solo deseo que siempre tengas a alguien a tu lado para poyarte y ayudarte a superar las adversidades.
    Abril Carnicé

    ResponElimina
  3. Hola Aran!!
    Este texto es muy representativo a ti mismo, yo también pasé por esta tristeza cuando se murió mi abuela.
    Espero que lo superes rapidamente

    Sergi Masot

    ResponElimina
  4. Hola Aran, a mi me pasó lo mismo el día en que mi abuelo falleció, pero la familia siempre te apollará.

    ResponElimina
  5. Hola soy Aran gracias a todos ahora me siento mucho mejor, creo que puedo mejorar el texto.

    ResponElimina
  6. Aran,ja ho crec que ho superaras tu ets molt fort i tots els teus companys estem aquí per apollarte.
    Cristian Navarlaz

    ResponElimina
  7. Hola Aran, tots hem viscut algo semblant... però es el cicle de la vida i tard o d'hora hauria de passar.
    un text molt currat
    Arnau

    ResponElimina